การระเบิดของฝุ่นดาวหาง 67P/Churyumov-Gerasimenko อย่างน้อยหนึ่งดวงเป็นผลมาจากดินถล่ม แต่การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวบนพื้นผิวของดาวหางไม่ได้ทำให้รูปลักษณ์ของมันเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง บ่งบอกว่ามันมีรูปลักษณ์ที่เหมือนกันมาเป็นเวลาหลายทศวรรษ หรือนานกว่านั้นภาพจากยานอวกาศ Rosetta ที่ถ่ายก่อนการสวรรคตแสดงให้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับดาวหางขณะที่มันเคลื่อนตัวเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ในปี 2015 หน้าผาถล่ม มีลักษณะเป็นคลื่นราว 100 เมตรปรากฏขึ้นและหายไป ฝุ่นถูกกัดเซาะและก้อนหินเคลื่อนตัวไปมา ซึ่งอาจเป็นผลมาจาก การเปลี่ยนแปลงในการสัมผัสกับแสงแดดนักวิจัยรายงานออนไลน์ในวันที่ 21 มีนาคมในหัวข้อScience
ทีมนักวิจัยอีกกลุ่มหนึ่งยังได้ศึกษาภาพพื้นผิวของดาวหาง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะของหน้าผาที่เรียกว่าอัสวานก่อนและหลังฝุ่นที่พุ่งออกมาจากดาวหางเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2558 หลังจากการระเบิด ขอบหน้าผาก็คมขึ้น และอื่นๆ อีกมากมาย มีก้อนหินปรากฏขึ้นในพื้นที่ ซึ่งเชื่อมโยงการพังทลายของหน้าผากับการระเบิดของฝุ่นนักวิจัยรายงานวันที่ 21 มีนาคมในNature Astronomy นักวิทยาศาสตร์คาดการณ์ว่าหน้าผาถล่มทำให้วัสดุครึ่งล้านถึงหนึ่งล้านกิโลกรัมพุ่งขึ้นสู่อวกาศ
แต่การเปลี่ยนแปลงพื้นผิวดังกล่าวไม่ได้เปลี่ยนแปลงโครงสร้างโดยรวมของดาวหาง มันยังคงมีลักษณะเหมือนเป็ดยาง ( SN: 10/31/15, p. 17 ) ดาวหาง 67P อาจได้รับรูปร่างนี้และลักษณะพื้นผิวที่สำคัญในช่วงที่ดวงอาทิตย์เคลื่อนผ่านครั้งก่อน บางทีอาจย้อนไปถึงปี 1840 หรืออาจจะเร็วกว่านั้นด้วยซ้ำ ผู้เขียนรายงาน Science กล่าว
ผลลัพธ์บางส่วนเหล่านี้มีกำหนดจะนำเสนอในการประชุมวิทยาศาสตร์
ทางจันทรคติและดาวเคราะห์ในเดอะวูดแลนด์ส รัฐเท็กซัส ในวันที่ 21 มีนาคม
Natterer และเพื่อนร่วมงานได้สร้างบิตแม่เหล็กขนาดเล็กโดยใช้อะตอมของโฮลเมียมที่สะสมอยู่บนพื้นผิวของแมกนีเซียมออกไซด์ ทิศทางของสนามแม่เหล็กของอะตอมแต่ละอะตอมทำหน้าที่เป็น 1 หรือ 0 ของบิต ขึ้นอยู่กับว่าขั้วเหนือของมันชี้ขึ้นหรือลง
การใช้กล้องจุลทรรศน์แบบอุโมงค์สแกน นักวิทยาศาสตร์สามารถพลิกทิศทางแม่เหล็กของอะตอมเพื่อเปลี่ยนบิตจาก 0 เป็น 1 เพื่ออ่านข้อมูล นักวิจัยได้วัดกระแสที่ไหลผ่านอะตอม ซึ่งขึ้นอยู่กับการวางแนวของสนามแม่เหล็ก เพื่อให้แน่ใจว่าการเปลี่ยนแปลงของกระแสที่สังเกตได้หลังจากการพลิกเล็กน้อยนั้นเกิดจากการปรับทิศทางของสนามแม่เหล็กของอะตอม ทีมงานได้เพิ่มอะตอมของเหล็กที่อยู่ใกล้เคียงลงในส่วนผสม และวัดว่าสนามแม่เหล็กของอะตอมโฮลเมียมส่งผลต่ออะตอมของเหล็กอย่างไร
งานนี้อาจนำไปสู่ฮาร์ดไดรฟ์ตัวใหม่ที่จัดเก็บข้อมูลในความหนาแน่นที่มากกว่าที่เป็นไปได้ในปัจจุบัน เทคโนโลยีในปัจจุบันต้องการอะตอม 10,000 หรือมากกว่าในการจัดเก็บข้อมูลเพียงบิตเดียว
Natterer ยังหวังที่จะใช้แม่เหล็กขนาดเล็กเหล่านี้เพื่อสร้างวัสดุที่มีคุณสมบัติทางแม่เหล็กที่ปรับแต่งอย่างละเอียด โดยสร้างสารทีละอะตอม “คุณสามารถเล่นกับพวกเขา มันเหมือนกับเลโก้” เขากล่าว
credit : naturalbornloser.net niceneasyphoto.com olivierdescosse.net olkultur.com patrickgodschalk.com
